Opublikowano

Udany turniej piłkarski im. W. Chomickiego

Drużyna AP M. Murawskiego Zielona Góra zwycięzcą II Turnieju Piłki Nożnej im. Włodzimierza Chomickiego, który odbył się w sobotę, 3 października w Jerzmanowej. W wydarzeniu zorganizowanym przez GEK udział wzięło osiem drużyn. Oto ostateczna tabela wyników:
II GKS Krzemieniewo
III Zagłębie Lubin
IV Chrobry Głogów II
V Górnik Polkowice
VI Korona Wschowa
VII Chrobry Głogów I
VIII Sokół Jerzmanowa
Najlepszy zawodnik: Natan Kube, AP M. Murawskiego
Najlepszy bramkarz: Antoni Ziemiański, GKS Krzemieniewo
W rozgrywkach brały udział roczniki 2011 i młodsi. Turniej odbył się pod patronatem Prezydenta Głogowa. Organizatorem wydarzenia była GEK oraz GKS „Sokół” Jerzmanowa”. Puchary w imieniu organizatorów wręczyli dr Jan Walczak, prezes GEK oraz Jerzy Akielaszek, skarbnik.
Koordynacja całości Turnieju że strony GEK – Zdzisław Lewandowski.
Wszystkim młodym uczestnikom Turnieju serdecznie gratulujemy wspaniałej sportowej postawy!
 
Kim był Włodzimierz Chomicki?
To rodowity lwowianin (1878-1953), który w 14 lipca 1894 r. we Lwowie strzelił pierwszą w historii polskiej piłki nożnej oficjalnie odnotowaną bramkę. Mecz trwający jedynie 6 minut rozegrany został między drużynami sokolimi z Krakowa i Lwowa. Dzięki temu wydarzeniu 16-letni Włodzimierz Chomicki przeszedł do historii. Po II wojnie światowej Chomicki osiadł w Chocianowie (obecnie pow. polkowicki), gdzie znajduje się jego grób, a na nim płyta pamiątkowa.
Historię Włodzimierza Chomickiego przedstawił – Jerzy Pilecki
Opublikowano

Spotkanie autorskie z dr. Michałem Piekarskim w Teatrze im. Andreasa Gryphiusa (autor relacji – Bartek Mazurczyk)

„Muzyka we Lwowie”

Od Mozarta do Majerskiego. Kompozytorzy, muzycy, instytucje.

 

 To książka popularnonaukowa, stanowi pierwsze w piśmiennictwie polskim całościowe opracowanie dziejów muzycznych Lwowa od końca XVIII wieku do II wojny światowej (z zarysem od czasów najdawniejszych). Książka jest efektem wieloletnich prac dr. Michała Piekarskiego nad muzyczną historią miasta. Ukazuje, jak zmieniały się we Lwowie style w muzyce od klasycyzmu po dodekafonię, czyli od Franza Xavera Mozarta (syna Wolfganga Amadeusa) po Tadeusza Majerskiego. Szczególny nacisk został położony na przełom XIX i XX wieku, kiedy Lwów stał się najważniejszym miastem dla polskiej kultury muzycznej. Tam właśnie odbyło się wiele premier polskich oper (których nie można było wystawiać w Warszawie z powodu niesprzyjającej dla kultury polskiej polityki rosyjskich władz zaborczych), zaś w 1910 roku zorganizowano pierwsze obchody Roku Chopinowskiego. 

Publikacja koncentruje się na zachodnioeuropejskiej muzyce profesjonalnej, obejmującej twórczość kościelną, operową, symfoniczną i kameralną oraz na dziejach muzykologii i szkolnictwa muzycznego. Część pierwszą stanowi opis takich instytucji, jak teatr muzyczny, Galicyjskie Towarzystwo Muzyczne, Filharmonia, a ponadto kościoły i prywatne salony muzyczne. Część druga to biogramy kompozytorów, muzyków i muzykologów związanych ze Lwowem. Kryterium doboru postaci stanowiło ich aktywne i trwałe uczestnictwo w życiu muzycznym Lwowa. Wśród prezentowanych postaci znaleźli się przedstawiciele różnych narodowości: polskiej, austriackiej, czeskiej, żydowskiej i ukraińskiej. Dzięki temu została nakreślona możliwe szeroka panorama dziejów muzycznych Lwowa, składająca się w pełni na wielokulturową spuściznę kultury muzycznej miasta.

Istotną część książki tworzą materiały ikonograficzne pochodzące ze zbiorów archiwalnych (państwowych oraz prywatnych archiwów autora), a także współczesne fotografie miasta wykonane przez autora, na których widnieją domy i kamienice, w których mieszkali opisywani muzycy.

Opublikowano

Spotkanie Autorskie z prof. Grzegorzem Motyką w dniu 8 września 2020 r. ( wtorek)

W O Ł Y Ń   43

Pięć lat po wydaniu świetnie przyjętej i szeroko dyskutowanej książki Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła” Grzegorz Motyka powraca do mrocznej karty w historii dwóch narodów. „Wołyń ’43” to niewielka, ale bardzo ważna książka. Czytelnik niezaznajomiony z historią rzezi wołyńskiej znajdzie tutaj wszystkie najważniejsze fakty, a odbiorcy bardziej zorientowani w tej tematyce — poznają najnowsze badania i ustalenia historyków.

Autor, uznawany za jednego z najlepszych znawców stosunków polsko-ukraińskich, jednoznacznie dowodzi, że rzeź wołyńska była zaplanowanym ludobójstwem, a nie spontaniczną akcją odwetową. W tej książce Grzegorz Motyka nie ogranicza się jednak do samej historii — podsumowuje też, jak wyglądają dzisiaj pamięć historyczna i polityka historyczna w Polsce i na Ukrainie.

Za swoją poprzednią pracę poświęconą tej tematyce Grzegorz Motyka został uhonorowany Nagrodą Historyczną „Polityki”.

„ Wśród niemałego grona historyków, którzy badają ten tragiczny fragment dziejów Polski i jej relacji z sąsiadami, prof. Grzegorz Motyka z pewnością zajmuje czołowe miejsce”. prof. Andrzej Paczkowski.

Prof. Grzegorz Motyka – historyk specjalizujący się m.in. w tematyce polskiego ruchu oporu w okresie II wojny światowej, ekspert od spraw polsko – ukraińskich z Instytutu Studiów Politycznych PAN .

Opublikowano

Z kartek kalendarza – 1️⃣7️⃣▪️0️⃣8️⃣▪️1️⃣9️⃣2️⃣0️⃣ – bitwa pod Zadwórzem (Polskie Termopile) żołnierze lwowscy przeciw armii Budionnego.

 

Źródło informacji:
 
 
Podczas wspólnej sentymentalnej wycieczki na Kresy z młodzieżą głogowskich szkół w 2019 r. odwiedziliśmy miejsce upamiętnienia bitwy polskiej młodzieży która stoczyła heroiczny bój z przeważającymi siłami 1. Armii Konnej Siemiona Budionnego. Bohaterska obrona przeszła do historii jako „polskie Termopile” (fot. GEK)

Opublikowano

3 lata działalności Stowarzyszenia „Głogowska Edukacja Kresowa”

Trzy lata działalności Stowarzyszenia „Głogowskiej Edukacji Kresowej”:
-w marcu 2017 r. odbyło się spotkanie inauguracyjne celem powołania „stowarzyszenia”
-16 sierpnia 2017 r. w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej, IX Wydział Gospodarczy dokonano rejestracji Stowarzyszenia „Głogowska Edukacja Kresowa” wpisem do KRS.

Opublikowano

Z kartek kalendarza 15.08 (100 ROCZNICA BITWY WARSZAWSKIEJ)

Bitwa Warszawska, zwyczajowo nazywana Cudem nad Wisłą – starcie zbrojne stoczone w dniach 13–25 sierpnia 1920 roku pomiędzy Rosją Radziecką i Polską, decydująca bitwa wojny polsko-bolszewickiej. ​​​​​​​Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości żołnierze Wojska Polskiego i członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej brali udział w przejmowaniu władzy w kraju. Następnie uczestniczyli w walkach o granice II Rzeczypospolitej. Do historii przeszła zwłaszcza wojna polsko-bolszewicka 1920 r. Zwycięstwo z sierpnia 1920 r. było momentem przełomowym dla losów odrodzonej Polski.​​​​​​​

Źródło informacji :

https://dzieje.pl/aktualnosci/bitwa-warszawska-100-rocznica